Οι απόκριες στα Ψαρά χαρακτηρίζονται από γλέντι, γέλιο, ξεγνοιασιά, αλλά και από πολύ μα πολύ τραγούδι. Με μεγάλη ανυπομονησία, μικροί και μεγάλοι περιμένουν να ανοίξει το Τριώδιο, η έναρξη των αποκρεών.
Την πρώτη Κυριακή του Τριωδίου παιδιά, γυναίκες και άντρες ξεχύνονται στους δρόμους σε ομάδες, ντυμένοι μασκαράδες (μπούλες), με αυτοσχέδιες μεταμφιέσεις που ξεπερνούν σε επιτυχία και γούστο τις τυποποιημένες στολές. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μεταφέρουν το κλίμα των αποκρεών από σπίτι σε σπίτι. Είναι και αυτό ένα έθιμο που διατηρείται από τα παλιά χρόνια. Οι "μπούλες" πηγαίνουν σε όλα τα σπίτια του χωριού για να μεταδώσουν το κέφι και την ανεμελιά σε όλους. Χαιρετούν τους νοικοκυραίους δια χειραψίας και εκείνοι τους δίνουν γλυκά και προσπαθούν να μαντέψουν, ποιος βρίσκεται κάτω από κάθε μάσκα (μουτσούνα). Αυτό γίνεται και τα τεσσάρα Σαββατοκύριακα του τριωδίου και την Τσικνοπέμπτη.
Το αλάνι
Το αλάνι ένα έθιμο σχεδόν ξεχασμένο, άρχισε πάλι να αναβιώνει τα τελευταία χρόνια χάρη στο Σύλλογο. Όλοι μαζεύονται σε μια μεγάλη πλατεία (αλάνι ), τοποθετούν τα τραπέζια σε κυκλική διάταξη, αφήνοντας χώρο στο κέντρο, για το γλέντι που θα ακολουθήσει. Από νωρίς το απόγευμα συγκεντρώνονται όλοι. Άντρες και γυναίκες, κάθονται αντικριστά σε χωριστά τραπέζια. Σερβίρονται ούζο, μεζέδες και μετά από λίγη ώρα τα γέλια, η χαρά, και το τραγούδι αντιλαλούν σε όλο το νησί. Στη διάρκεια του γλεντιού τραγουδάνε πολλά αποκριάτικα τραγούδια, παινέματα κ.α. Μερικά από αυτά είναι:
Ας τραγουδήσω και ας χαρώ του χρόνου ποιος το ξέρει
Για θα πεθάνω για θα ζω για θα με σε άλλα μέρη
Χαρείτε να χαρίσουμε κι ο Θεός το ξέρει αν θα ζήσουμε
Χαρείτε νέοι τον ντουνιά κι άλλος ντουνιάς δεν είναι πια….
Αυτά είναι τα λεγόμενα τσακίσματα. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχει πληθώρα από αποκριάτικα τραγούδια. Προς το τέλος του γλεντιού είθισται να λέγονται και καθιστικά τραγούδια. Μερικοί στίχοι από ένα πολύ όμορφο τραγούδι είναι :
Πήρα το ρέμα, ρέμα, με πήρε ο ποταμός
Βγάλτα τα μαύρα βγάλτα,
γιαβρούμ Παναγιώτα
και με έφαγες ο καημός
Βγάλτα τα μαύρα βγάλτα
και βαλε κόκκινα
και γίνε τσικανίτσα γιαβρούμ
Παναγιώτα και πούλιε κόσκινα
Τα μαύρα δεν τα βγάζω γιατί μου πάνουνε
Είμαι μελαχρινούλα και μου ταιριάζουμε…
Εκτός λοιπόν από πολύ χορό, τραγούδι και γέλιο, οι απόκριες χαρακτηρίζονται και από καλό και ωραίο φαγητό. Πολλές πατροπαράδοτες συνταγές σώζονται μέχρι και σήμερα. Επίσης φτιάχνονται ωραίες γλυκές πίτες, π.χ κολοκυθόπιτα και ‘αυγόπιτα’, το γνωστό μας γαλατομπούρεκο.
